Ne Çok Şey Anlatır Gözyaşları...

Ağlıyorum işte..

Ne çok şey anlatır gözyaşları...

Bazen söylenemeyen sözlerin sesi, bazen bir pişmanlığın diyeti ,bazen de bir sevda nefesi...Sessizliğin çığlıklarıdır aslında gözyaşları...Anlatılamayanı anlatmak ister karşısındakine...Eğer anlayabilirse... 

İnsanoğlu bir garip...Sevinir ağlar, üzülür ağlar, hasret çeker ağlar, kavuşur yine ağlar. Kelimeler kifayetsiz kaldığında, gözyaşları görev başındadır. Aslında ağlayabilmek büyük bir nimet...Ve ağlamak taş kalpli olmadığımızı gösteriyor. Hala insan olduğumuzu, hissettiğimizi, DUYGUSUZ olmadığımızı... 

Ama bazen gözpınarlarından aşağı süzülemez gözyaşları...Onlar dışa akıp ziyan etmezler kendilerini...Çünkü çok daha önemli bir görevleri vardır. İçteki bir yangını söndürmek isterler. Göz kapaklarınızın alev alev yandığı, boğazınıza bir şeylerin düğümlendiği, burnunuzun direğinini sızladığı oldu mu hiç? Dikkat ettiniz mi o anlarda gözyaşlarınızın istikameti neresi? En zor olanı bu belki de... 

Ağlamak zayıflık mı? Neden ağlamamız gereken anlarda; yumruklarımızı, tırnaklarımız avuçlarımızı kanatıncaya kadar sıkar, boğazımızdaki düğümleri yutkunarak gidermeye çalışırız? Neden kaçırırız buğulanan gözlerimizi başkalarından? 

Bakın ağlıyorum işte! Utanmıyorum kimseden...O kadar içime akıttım ki gözyaşlarımı!...Artık zapdedemiyorum içimdeki çağlayanı.... 

Ağlıyorum dostlarımın vefasızlığı için 

Ağlıyorum Yaradana vefasızlığım için 

Ağlıyorum özlediklerim için 

Ağlıyorum özleyip de kavuşamadıklarım için 

Ağlıyorum içimi acıtan kalp kırıklıklarım için 

Ağlıyorum istemeden de olsa kalbini kırdıklarım için 

Ağlıyorum unutulmaması gerekenleri unuttuğum için 

Ağlıyorum unutamadığım için 

Ağlıyorum yaklaştıkça uzaklaştıklarıma 

Ağlıyorum tanıdıkça çirkinleşenlere 

Ağlıyorum kıymetini bilemediklerime 

Ağlıyorum sevsem de yüz bulamadıklarıma 

Ağlıyorum ziyan olan yıllarıma 

Ağlıyorum bir ömür ağlayamadıklarıma 

Alıntı…