"Hayatımızı korkularla örmüşüz… Ya babam duyarsa… Ya müdür soruşturma açarsa… Ya sınavı kaybedersem… Ya onu kaybedersem… Ya işten atılırsam… Ya böcek beni ısırırsa… Ya borsa düşerse, ya o arabayı başkası alırsa… İnsan kimden ve neden korkarsa hayatını ona göre biçimlendirir. Böcekten korkan hayatını böceğe göre yönetir. Hayatımızı kime göre yönetmemiz bize daha yakışır?
Bir korku vardır ki o bü...tün korkusuzlukların kaynağıdır. En büyük aşk ondan doğar, en ihtişamlı huzur ondan çıkar. O öyle bir korkudur ki, ölümün acısını bile gölgeler ve o bütün dünyevi kayıpları önemsiz kılar. O korku Allah korkusudur, Allah saygısıdır, haşyettir.
İnsan korktuğu insanı sevemez ama korktuğu Allaha ulaşma arayışı içerisindedir. İnsan korktuğundan kaçar ama Allah’tan korkanın kalbi hep Allah’ın azametine duyduğu hayranlığın huzurundadır. Bu yüzden Allah korkusu bildik korku gibi değildir, Kur’an’ın tabiriyle haşyettir, saygıdır, huzurunda sevgi, saygı, hayret ve muhtaçlık hissiyle gizlenip gitmektir.
Yüce Yaradan Müminleri böylesi bahtiyar bir korkuya çağırmıştır: “Ey inananlar, Allah’tan korkun/çekinin ve doğru söz söyleyin ki Allah işlerinizi düzeltsin ve günahlarınızı bağışlasın.” (el-Ahzab, 33/70-71)"
Bir korku vardır ki o bü...tün korkusuzlukların kaynağıdır. En büyük aşk ondan doğar, en ihtişamlı huzur ondan çıkar. O öyle bir korkudur ki, ölümün acısını bile gölgeler ve o bütün dünyevi kayıpları önemsiz kılar. O korku Allah korkusudur, Allah saygısıdır, haşyettir.
İnsan korktuğu insanı sevemez ama korktuğu Allaha ulaşma arayışı içerisindedir. İnsan korktuğundan kaçar ama Allah’tan korkanın kalbi hep Allah’ın azametine duyduğu hayranlığın huzurundadır. Bu yüzden Allah korkusu bildik korku gibi değildir, Kur’an’ın tabiriyle haşyettir, saygıdır, huzurunda sevgi, saygı, hayret ve muhtaçlık hissiyle gizlenip gitmektir.
Yüce Yaradan Müminleri böylesi bahtiyar bir korkuya çağırmıştır: “Ey inananlar, Allah’tan korkun/çekinin ve doğru söz söyleyin ki Allah işlerinizi düzeltsin ve günahlarınızı bağışlasın.” (el-Ahzab, 33/70-71)"