Eskiden yeterdim kendime
Artardım bile Şimdi ne yapsam nafile! ...
Ve
Kim demiş ´can eskimez´ diye
Bu can tedirgin tende
Can da eskimiş
Ben de...
Bedri Rahmi Eyüboğlu
İnsan her ne kadar kabul etmek istemese de gençliğinde verdiği hayatta kalabilme var olma mücadelesi, onu ruhen ve bedenen yıpratmıştır. Artık gençlik günleri geride kalmış yorgun, yaşlı ve eskimiş bedeni sona yaklaşmanın verdiği tedirginlikte şairin dizlerinde ifade ettiği gibi...
İnsanın en verimli üretken olduğu bir dönem vardır. Gençlik, kanının deli aktığı delikanlılık dönemi. Hani taşı sıksa suyunu çıkardığı, bastığı yerden ses getirdiği, her şeye herkese yetiştiği dönem.
Gün gelir gençliğin elden gittiğini haber verir azaları. Saçlar beyazlar, derileri buruşur, ruhta ve bedende yorgunluklar baş gösterir. Artık güç, kuvvet, anılar, yaşanmışlıklar birer birer rafa kalkar, geçmişe eskiler arasına saklanır. Bu habercilerin haberine kulak vermek istemez insan. Eskimeyi yaşlanmayı kabullenmek istemez. Lakin istemese de can da tıpkı beden gibi, hatıralar gibi tende eskir. Ten kafesine sığamaz olur. Kendini eskilerde geçmişte mazide aratır hale gelir.
Maziyi hatırlamak bazen iyi gelir insana. Eskiden yaşadığı tüm güzellikler çiçeklenir yeniden kalbinde. Uzun zamandır içinden çıkamadığı sorulardan sorunlardan, yoğunluktan olumsuzluklardan kurtulur bir an da olsa. Yüreğe iyi gelen bu küçük mutluluklar için eski olan her şeye bakmak yeterlidir. Kimi zaman gözlerde nemli yürekte hüzünlü bir hal yaşatsa da, eskiler güzeldir. Anlam doludur, hatıra doludur... Gelecek için umut olur eskimiş yüreklere...
Muhabbetle
Hanife Mert
Kim demiş ´can eskimez´ diye
Bu can tedirgin tende
Can da eskimiş
Ben de...
Bedri Rahmi Eyüboğlu
İnsan her ne kadar kabul etmek istemese de gençliğinde verdiği hayatta kalabilme var olma mücadelesi, onu ruhen ve bedenen yıpratmıştır. Artık gençlik günleri geride kalmış yorgun, yaşlı ve eskimiş bedeni sona yaklaşmanın verdiği tedirginlikte şairin dizlerinde ifade ettiği gibi...
İnsanın en verimli üretken olduğu bir dönem vardır. Gençlik, kanının deli aktığı delikanlılık dönemi. Hani taşı sıksa suyunu çıkardığı, bastığı yerden ses getirdiği, her şeye herkese yetiştiği dönem.
Gün gelir gençliğin elden gittiğini haber verir azaları. Saçlar beyazlar, derileri buruşur, ruhta ve bedende yorgunluklar baş gösterir. Artık güç, kuvvet, anılar, yaşanmışlıklar birer birer rafa kalkar, geçmişe eskiler arasına saklanır. Bu habercilerin haberine kulak vermek istemez insan. Eskimeyi yaşlanmayı kabullenmek istemez. Lakin istemese de can da tıpkı beden gibi, hatıralar gibi tende eskir. Ten kafesine sığamaz olur. Kendini eskilerde geçmişte mazide aratır hale gelir.
Maziyi hatırlamak bazen iyi gelir insana. Eskiden yaşadığı tüm güzellikler çiçeklenir yeniden kalbinde. Uzun zamandır içinden çıkamadığı sorulardan sorunlardan, yoğunluktan olumsuzluklardan kurtulur bir an da olsa. Yüreğe iyi gelen bu küçük mutluluklar için eski olan her şeye bakmak yeterlidir. Kimi zaman gözlerde nemli yürekte hüzünlü bir hal yaşatsa da, eskiler güzeldir. Anlam doludur, hatıra doludur... Gelecek için umut olur eskimiş yüreklere...
Muhabbetle
Hanife Mert
Nasıl da yıpranıyor, yoruluyoruz gerçekten de Hanife'ciğim, yorgunum dostlarım yoruldum artık şarkısını söylüyorum..geçmişi hatırlamak iyi gelmiyor bana ama hatırlamadan da olmuyor...tabii güzel hatıralar istisna onlar iyi geliyor.
YanıtlaSilEline sağlık canım. Sevgiler:)
eveeeeet :)
YanıtlaSilBazen iyi geliyor eskiye bakmak. Başardıklarını görüp yol almak, ders ya da eskilerden ders almak...
YanıtlaSilMüjdeciğim ben de çok yorgun hissediyorum kendimi. Bunda içinde bulunduğumuz şartların çok büyük etkisi var. O sebepten geçmişte yaşanmışlıklar iyi ya da kötü, kafamızın dağılmasına sebep oluyor. Hem de o günlerin güzelliklerini hatırlamış oluyoruz. Sevgiler canım, öpüyorum ikinizi de.
YanıtlaSildeep haklıyım değil mi? Geçmişi hatırlamak iyi geliyor. Şimdi yapamadıklarımızı geçmişte yapmış olmak mutlu ediyor...
YanıtlaSilSevgiler canım.:)
Sevgili Ebemkuşağı geçmişe takılıp kalmak onu takıntı haline getirmek, "geçmişte şöyle olmuştu kesin yine aynı olur" iyi bir şey değil elbet. İfade ettiğin gibi ders çıkarmak, yaşanmışlıklardan faydalanarak bu güne yön vermek güzel faydalı. Ama belli bir yaşa geldikten sonra insan önceki yaşanmışlıkları nı özlemle hatırlıyor. Hani derler ya; "gençler hayalleriyle, yaşlılar anılarıyla yaşarmış." Benimkisi öyle bir şey.. Teşekkürler canım, sevgiler..
YanıtlaSilDüşünülmesi gereken bir konuya temas etmiş, okuyucunun dikkatine sunmuşsunuz. Yazdıklarınıza katılıyorum.
YanıtlaSilGeçmişin güzelliğini hatırlamayan yoktur.
Lakin, geçmişe sizinde söylediğiniz gibi "takılıp kalmak" gereksiz.
Günümüze ve bugüne bakmak lazım.
Bakmaya bakalım da, günümüz yaşamı da pek içi açıcı değil.
Her insan bir gün çekip gidecektir.
Sağlığında elde ettiği maddi ve manevi şeyleri geride bırakacaktır.
Yaşlı olmanında ayrı bir güzelliği var.
Yeter ki önce insan olmayı, erdemli, ahlaklı, saygı ve sevgi ortamını içselleştiren, başkalarını ötelemeyen, kibir ve güç bataklığına saplanmadan yaşlı bir yaşam geçirmeyi öğrenelim.
Yaşlılık mukadderdir.
Bu bilinçle hareket etmek lazım.
Yüz ve ellerde oluşan her kırışıklığın bir sebebi olduğunu bilerek yaşayalım.
Çocuklarımıza önce insan olmayı öğretelim.
Selam ve saygılar.
Bedri Rahmi Eyüpoğlu'nun Eskici isimli şiirini okumuştum.
YanıtlaSil"Eskiden yeterdim kendime
Artardım bile
Şimdi ne yapsam nafile! ...
Ve
Kim demiş ´can eskimez´ diye
Bu can tedirgin tende
Can da eskimiş
Ben de..." Sonrasında şiirin ben de düşündürdüklerini yazdım. Hatta önce de paylaşmıştım. Yaşlılığın insan psikolojisi üzerindeki etkisini şiiri referans alarak anlatmaya çalıştım hocam. Tabi kendi ruhsal durumumu da göz önüne alarak... Sizin de ifade ettiğiniz gibi"Yeter ki önce insan olmayı, erdemli, ahlaklı, saygı ve sevgi ortamını içselleştiren, başkalarını ötelemeyen, kibir ve güç bataklığına saplanmadan bir gençlik yaşamış birinin elbette yaşlılığı da benzer şekilde olacaktır. Kusura bakmayın hocam yorumunuzu yeni gördüm, cevabım biraz gecikti. Değerli yorumunuz için teşekkür ederim, selam ve saygılar.