Bayramın 3. günü eşim, büyük kızım ve ben birlikte daha önce bloğumda tanıtımını yayınladığım ve görülmesi gerekli diye tavsiyede bulunduğum “ Çanakkale 1915” isimli filme gittik.
Bayram ve tatil oluşu sebebiyle evden çıkmak pek kolay
olmadı. Ani bir kararla çıktık ve kendimizi sinemada bulduk, 14.45
seansına girdik. Film başladı. Önceden film hakkında ön bilgim olduğu için daha büyük bir heyecan ve merakla izlemeye başladım.. .jpg)
.jpg)
Kanaatimce, eksiklerine rağmen izlenmeye değer bir film olmuş.
Kısa kısa kareler halinde bir çok şey güzel anlatılmış.. Emeği geçenleri kutluyorum.
Filmdeki her şey gerçeklerle uyum içinde ve kronolojiye uygun yapılmış. Birlik
ve beraberlik mesajı çok güzel verilmiş. Dostluk, yardımlaşma,dayanışma sorumluluk,göreve sebat,komutan- asker dayanışması gibi güzel hasletler filmde çok başarılı bir şekilde yansıtılmış.Tüm bu güzel özelliklere sahip milletimizin yokluk ve imkansızlıkların
tavan yaptığı bir dönemde; top yekün, emsali görülmemiş azim, sebat, sabır ve kararlılıkla kazandığı bir savaş ve bağımsızlık mücadelesine karşın; şimdi, o
zorluklarla elde tutulan toprakların birilerine peşkeş çekilmeye çalışılması,kendi özgürlük ve bağımsızlık bayramını kutlamasının polis gücü ile engellenmeye çalışılması,terörist muamelesine maruz kalması gibi olaylar yaşıyor olması, geldiğimiz noktayı göstermek açısından, İnsana nerden nereye dedirten bir film olmuş. Çok etkilendiğimiz duygulanıp ağladığımız sahneler vardı.Kısaca bir örnek; askerimizin yaralı, güçsüz yardım isteyen bir anzak askerine, ölümü göze alarak yardım etmesi, bu durum o askerin şivesel konuşması, izleyiciyi hem güldürdü hem düşünmesine neden oldu.Filmde zaman zaman,benzer karelere yer verilmiş.
Çanakkale bu! bir Milletin diriliş, yeniden doğuş destanı. Orada yaşananlar elbette bir kaç saatle, bir kaç sahneyle sınırlandırılacak kadar basit değil... Ancak bir çok şeyi anlamamız ve o ruhu tekrar canlandırmamız adına bu tür filmlerin dizilerin yapılması sağlanmalı. Bizlerin de bu film ve dizleri kaçırmaması gerektiğine inanıyorum. Çünkü düşman dün ne ise, bu günde aynı düşüncede. Bizim onlara bakışımızla onların bize bakışı kıyas bile edilemez. Bizde insan değerlidir, düşman bile olsa, yaralı ise, savunmasız ise aciz ise kurşun sıkılmaz.Benzer bir duruma
yeni yakın şahit olmadık mı? Esir alınan elleri bağlı bir pkklıya TÜRK askerinin kendi eliyle bir şeyler
yedirmesi, sigara içirmesi gibi...internette, tv de yayınlandı. Bu özellik sadece
biz Türklere has bir özellik..Bu özelliğimiz filmde çok duygulu sahnelerle gayet güzel işlenmiş.
Filmde ayrıca türkü, ilahi, marşlar, toplu dua edilmesi,
toplu namaz kılınması gibi dini
motiflerin işlenmesi, bu savaşın Mustafa Kemal ve silah arkadaşlarının yüksek
askeri dehası ve savaş stratejisinin yanında yüreklerinde ki, vatan
sevgisi ve imanın da çok etkili olduğu
mesajı da verilmiş.
Kısa bir eleştiri birincisi, Mustafa Kemal rolünü oynayan oyuncu bana göre rolünün hakkını verememiş. Oyuncu rolünü gereği gibi yansıtamayınca, bu filmde sanki, M.K Atatürk pasif olduğu izlenimi vermiş.Diğer taraftan, kolay değil elbet Atatürk gibi bir dehayı canlandırmak...
Ayrıca bir diğer eleştirim;
filmin sonunda savaşın bitiminde; onca zorluğa karşı kazanılan zaferin coşkuyla kutlanması ve o coşkunun seyirciye yansıtılması gerekirdi
diye düşünüyorum.
Film hakkında anlatacak çok şey var..Ancak daha fazla
konuşmaktan öte izlemenizi tavsiye ediyorum. İnanıyorum ki, filmi izledikten
sonra sizde bir kez daha Türk olmaktan onur ve gurur duyacaksınız. Tıpkı benim duyduğum
gibi..
Hanife Mert
Hanife Mert
