Hayırlı Cumalar.. Hadis..

Adaleti çiğneyen devlet adamlarını,

Cezalandırmayan milletler çökmek zorundadır ..

Hz. Muhammed (s.a.v)

Sinema..Çanakkale 1915

Balkan Savaşı’ndan yenik ayrılan bir milletin silkinerek ayağa kalkışının, dirilişi ruhunun hikayesi. Rusya’ya yardım etmek ve İstanbul’u işgal etmek amacıyla Çanakkale’ye tarihin gördüğü en büyük donanmalardan biriyle saldıran Müttefik Kuvvetler’in, hiçbir silahın yurt sevgisinden daha güçlü olmadığını anladıkları, Mustafa Kemal Paşa’nın, Bigalı Mehmet Çavuş’un, Seyit Onbaşı’nın ve daha birçok is

imsiz kahramanın destansı hikayeleriyle ulaşılan zaferin öyküsü “Çanakkale 1915″

18 Ekim’de vizyona girecek olan ve merakla beklenen, yılın en büyük yapımlarından “Çanakkale 1915”in fragmanı yayında.

Filmin senaryosu Çılgın Türkler, Diriliş ve Cumhuriyet’ kitaplarının yazarı Turgut Özakman tarafından kaleme alındı. Türk milletinin diriliş hikayesini anlatan Çanakkale 1915′in teaser fragmanı da savaşta canla başla yer alan erlerin gözünden bir bakışla karşınızda.

Yeşim Sezgin’in yönetmenliğini yaptığı filmin görsel efektlerini, ‘Fetih 1453’ filminin dijital efekt uzmanı Serkan Zelzele hazırladı.

Haftaya 2.teaser fragmanı da yayınlanacak olan film, destansı anlatımı ile daha ilk görüntüleriyle dahi göz dolduruyor.
Genelkurmay’ın danışmalığıyla çekildi
Filmin en güvenilir noktası Genelkurmay danışmanlığıyla çekiliyor olması. Genelkurmay Başkanlığı’nın aldığı izinle film, Çanakkale’deki gerçek tabyalarda çekildi.
Filmin görsel efektlerini, “Fetih 1453” filmi ve Hollywood’da yaptığı filmlerle adını duyuran, dijital efekt uzmanı Serkan Zelzele hazırladı.

Filmde 2 bin Türk ve Anzak asker kostümü dikildi. 3 bini aşkın köylü ve sivil kostümü hazırlandı. 00 Türk mavzeri, 250 İngiliz, 250 Anzak tüfeği yapıldı. Bu silahların orijinalleri de Genelkurmay desteğiyle temin edilerek kullanıldı. Tüm askeri figürasyona ve oyunculara Genelkurmay Başkanlığı’ndan alınan danışman askerler tarafından eğitim verildi.
Bigalı Askerlik Şubesi restore edilip dönemin mimarisi ve görünümüne uygun hale getirildi.

Turgut Özakman: Çanakkale’yi çok doğru işleyen bir film

‘Diriliş’ adlı romanından uyarlanan “Çanakkale 1915”in senaryosunu da yazan Turgut Özakman, film için şöyle konuştu: “O dönem, deniz savaşlarıyla birlikte, birebir canlandırılıyor. Çanakkale’yi bir bütün olarak işleyen, doğru işleyen, Çanakkale ruhunu, dirilişi anlatan bir film oldu. Ben yazdım diye değil, hakikaten yapımcının, oyuncuların, tüm emeği geçenlerin emeğini korumak için söylüyorum.”

Hani uzunca zamandır “bizim tarihimiz, bizim senaryomuz her şeyimiz var da çeken yok” diyorduk ya, Turgut Özakman gibi bir kaynaktan, devlet askerinin bizzat desteğiyle ve en iyi dijital efektlerle bir tanesi daha karşımıza çıkıyor. Çokça eleştirilen Fetih1453′ten sonra çıtayı bir kere daha yükselteceğiz gibi duruyor.
Sanırım yayına girmiş.. Mutlaka izlenmesi gereken bir film diye düşünüyorum... Hele de gençlerimizin özellikle izlemesi çok gerekli..Ben merak ettim.
Kaynak: www.hurriyet.com

HAYATIN İÇİNDEN SATIR ARALARI ( YAŞAR HOCAM İLE DİNİ SOHBET)

Ben klasik anlamda, İslam dinini belli bir döneme has kılıp,o şekli aynen ruhsuz olarak günümüze taşımanın yanlış olduğunu düşünüyorum . Özünü ve ruhunu kavrayıp, günümüze taşımak lazım. Eğer Kur’an, bu gün peygamber (s.a.v)’e gelseydi nasıl olurdu? sorusunun cevabını iyi kavramak lazım .Çünkü dinimiz evrensel bir din ve kıyamete kadar devam edecek olan bir dindir. Eğer onu iyi anlamlandıramaz ve anlatamazsak o zaman, dinde Samimi olmayanlar tarafından gerici, çağ dışı olarak nitelendirilir… Oysa tam tersi, Kur’an tüm çağları kapsamaktadır. Bu da Kur’anı doğru ve zamana uygun okumak ve anlatmakla mümkün..Kendisi zaten bunu istiyor. Hangi konu olursa olsun aslında peygamber dönemine gidersek işler hallolur.Ama peygamber dönemini bırakıp da Emeviler, Abbasiler ve daha sonraki dönemlere takılırsak sıkıntı başlar.. Ana kaynak Kur’an ve sahih hadisler ışığında olmalı.

YAŞAR GEDİKLİ- ALLAH RAHMET ETSİN...(FATİHA LÜTFEN)

Üç Günlük Dünya!!

“Geçmişimizi bu güne taşıdığımız sürece, bu gün yeni bir gün olmuyor. Geçmişin yükünden kurtulamadığımızda, her sabah yeni bir güne değil, düne uyanıyoruz…”

  Üç günlük dünya deyimi; kimine göre “aman sen de, takma kafana her şeyi” düşüncesi ile dünyaya karşı bir boş vermişlik havası estirirken, kimine göre ise tam tersi “artık kafana taksan iyi olur, ömür sermayesi azaldı kendine çeki düzen ver” anlamında bir uyarı olarak algılanır..
  Üç gün dediğimiz dünya; dün,”geçmişimiz” bu gün, “yaşadığımız an” ve yarın “geleceğimiz” den oluşmaktadır. Dün geçti, iyisi ile kötüsü ile yaşandı ve bitti. Bu gün hali hazırda yaşanıyor. Yarın henüz gelmedi bilmiyoruz. Yarın hakkında konuşmak çok gerçekçi olmasa gerek. Çünkü yarın belirsiz ve sınırsızdır.
  Öyleyse dün geçti, yarının geleceği belli değil, bu günün kıymetini bilmeli insan. Çünkü bu günden geçen her dakika düne dahil olurken, aynı esnada gelecekle ilgili planlar peşinde koşmak da bize kaç tane bu gün kaçırtıyor bir bilseniz… Gitti mi gelmeyen bütün o anlarla geçmişi zenginleştirirken, keşkelerle dolu bir geleceğe de yatırım yapmış oluyoruz. Kötü anılarımız da iyi anılarımız da gelecek içinde kısa anlara dönüşürler. Örneğin günlerce okuduğumuz uzun bir kitabı, nasıl beş dakika içerisinde anlatabiliyorsak geçmiş de geleceğimizin içinde kısa anlardan ibaret aktarılır, bir günden diğerine…
  Dünde yaşamak ve bu güne dünden kalma şeylerle uyanmak, bu günden çok şey kaybettirir.Bu günün pırıl pırıl bir güne başlamanı engelleyenin; beklemediğin bir söze muhatap olman, uzun mücadelenin sonunda elde edemediğin bir başarı,zihninden atamadığın keşkeler, eşinle, çocuklarınla sağlayamadığın bir düzen,sahip olamadığın ev, araba, yazlık gibi insanı kısa süreli mutlu eden şeylerin olması... Sebep her ne olursa olsun dünü dünde bırakmak bu güne yeni umutlarla, isteklerle uyanmak gönlünü, sevgini insanlara, doğaya, bir kuşa, bir kediye, köpeğe sunarak başlamak ve devamını da getirmek hem kendimizi hem etrafımızda bizimle birlikte hayat yolculuğunda yol alan yol arkadaşlarımızı da mutlu huzurlu hissettirecektir. Bu silsile artarak çoğalacak ve yaşamın gayesini anlamak ve doğru anlamlandırmış bir vaziyette hayattan zevk alarak, sen de sana sunulan bu dünya sofrasında payına düşeni sunmuş olmanın huzurunu duyarsın.
   Kaldı ki, unutulmaması gereken; dünü değiştirmek gibi bir şansımızın olmadığıdır. Yaşanan bir olayı da tekrar yaşamak ya da, yaşanmamış saymak gibi bir lüksümüz de yoktur. Hal böyle iken neden ısrarla bu günde dün yaşanır ki? Dünü yaşamaya devam etmek, insanın psikolojisi üzerinde de olumsuz etkilere sebep olur. Nasıl ki, elinizin üzerini sürekli kaşırsanız, kaşınan yerdeki cilt tahriş olur, kızarmaya başlar ve bir müddet sonra yaraya çevirir.İişte geçmişte yaşanan olayların üzerini sürekli kaşımak da tıpkı elimizde açılan yara gibi, yüreğimizde, ruhumuzda tedavisi mümkün olmayan derin yaraların açılmasına neden olabilir...
  Peki düne hiç mi dönmeyeceğiz? Elbette döneceğiz, çünkü bir anlamda dünümüz geçmişimiz ve tecrübelerimizdir . Bu günümüze ve yarınımıza ışık tutan yaşanmışlıklarımız olarak kalmalı. Bu güne, taşıma gayesi, sadece dünden kalan deneyimlerimizi yeni bir günle birleştirerek hayatı güzelleştirmek, yapılan yanlışlardan ders almak olmalı.
   Kimi de gelecekte ne yaşayacağını bilmemesine rağmen, dün ve bu günden kalma yaşanmışlıklarına bakarak, hayalinde canlandırdığı, umut ettiği yaşayıp yaşayamayacağı belli olmayan bir konu hakkında endişelenerek bu gününü mutsuz etmek pahasına asıl gününü yaşamaktan kendini alıkoyar. Örneğin bir öğrenci başarısız olduğu bir dersten olumsuz etkilenerek artık o derste başarıyı asla yakalayamayacağı düşüncesi ile umudunu kaybedip, kendisini mutsuz ederek, tıpkı geçmişine takılıp günü kaçıranlar gibi, geleceğine takılıp da bu gününü yaşamaktan kendini mahrum eder.
   Şöyle bir hikaye anlatılır, köyün birinde bir aile akşam yemeğinde sofraya otururlar. Evin hanımı sofraya suyun getirilmediğini görür ve kızını kuyuya su çekmesi için gönderir. Aradan biraz zaman geçer suya giden kız gelmez. Hanım diğer kızını ablasına bakması için gönderir. Küçük kardeş kuyunun başına geldiğinde, ablasının ağladığını görür. Neden ağladığını sorduğunda; cevap ilginçtir. –Ben evlensem, çocuğum olsa ve burada oynarken bu kuyuya düşse ben nasıl dayanırım diye ağlamaktadır. Bu cevap üzerine iki kardeş kuyunun başında birlikte ağlamaya başlarlar. Sofrada su bekleyen aile kızlarının gelmemesi üzerine bu defa oğlunu gönderir. Oğlanda dönmez, bunun üzerine evin hanımı gider bakmaya o da dönmez. Artık evin beyi merak etmiştir giden dönmüyor. Kendisi gider ve bu defa gördüğü manzara karşısında şaşkındır. Evin hanımı çocukları ile birlikte kuyunun başında gelecekte olma ihtimali belki de hiç olmayacak bir olay için ağlamaktadırlar. Bu durum karşısında beyin cevabı . “Olsaydı ile bitseydiyi ekmişler HİÇ çıkmış” olmuş. Boş hayallerin peşinden gitmenin insana hiçbir şey kazandırmayacağını anlatmış.,
   İşte böyle, ne tamamen dünyaya boş vermişlik felsefesi ile yaklaşmak, ne de tüm enerjinizi geçmiş ve gelecek üzerinde yoğunlaşarak tüketmek yerine, hayata anlam katacak işlerle zamanı yaşamak, pozitif hale getirmek amaç olmalı. Keşkeler ve iyi düşün iyi olsun, umutla bak, akışına bırak sözlerin yanı sıra yaşadığın ana hayata da anlam katmak gerekir. Hayatın sesi kahkahaya, kokusu bir çiçeğe, görüntüsü masmavi bir gökyüzüne, tadı da lezzete dönüşmelidir. Çünkü şu üç günlük dünyanın en güzel günü sadece bugündür. Bugüne bir şeyler katmayı bırakıp, dün ve yarın için kaygılanmak, “artık” sizin olmayanla, “zaten” sizin olmayan için kaygılanmaktan başka ne olabilir ki?
   Şu üç günlük dünyada, en güzel günün kıymetini bilme zamanıdır şimdi… Sarılmak istediğinize sarılın; seviyorum demek istediğinizde tereddüt etmeyin; tanımadığınız insanlarla konuşmaktan korkmayın; güzel dileklerinizi insanlardan esirgemeyin; yolda yürürken sadece önünüze değil, gökyüzüne de bakın; nefes alırken gülümsemeyi unutmayın ve her zaman mutlu olup anı yaşayın…

Muhabbetle

Hanife Mert

Dua..

Say ki; sen bir kıyısın, gelip gidenler dalga.. 

kimi okşar, kimi vurur, kimi değer geçer. Kimine mest olursun o dalgaların, kimine sinir..Kimi zoruna gider, kimi hoşuna. 

De ki; Rabbim , şu deryanın sahibi sensin. 

O halde bana, şiddeti ve ziyareti ne şekilde olursa olsun dalgaları sevmeyi, fakat her birinin gelip geçiçi olduğunu unutmamayı nasip et. 

Zira dalga bazen bir kişi, bazen bir olay olur

da imtihan geliverir. İMTİHAN ..

O, seni olgunlaştırmak için Allah'ın lütfettiği bir ikramdır. Kimi zaman dostlarla, kimi zaman düşmanlarla imtihan edilirsin. 

Bazen kimsecikler olmazda kendi nefsinle imtihan edilirsin. 

Bazende çok sever sevdiklerinle imtihan edilirsin. 

Tüm imtihanları kazanabilmemiz duasıyLa..

Cahil Cesareti!

Cahil kelime olarak; bilmeyen, iş bilmez, bilgisiz, tecrübesiz anlamlarına gelen ve halk arasında yol-yordam, ilim-irfandan yoksun olan  kimse olarak nitelendirilir.Cahil kimse  erdemli, doğru ve araştırıp öğrenmeyi  kendine ilke edinmiş, akıllı bilgili kimselerden uzak durur. Çünkü, kendini olduğundan daha fazla büyük  görme hastalığına tutulmuş, tevazudan  yoksundur. Cahil, her şeyin dış yüzünü görür, kabukta kalır. Her şeyi bildiğini sanır, boş iddialarda bulunur. Dediğim dedikçidir, yanıldığını asla kabul etmez. Çünkü o, etrafı ancak gördüğü gibi değerlendirir. Fazla detaya girmez. Ben bilirim, benim dediğim doğrudur zihniyetindedir,kendi düşüncesinde olmayanı ötekileştirir. Kitleleri birleştirmek yerine ayrıştırıcı politikalar üretir.  Eğitim almak ya da almamak bu kimselerin cehaletinin üzerinde olumlu rol oynamaz. Öyleleri vardır ki, mektep medrese görmüş, mürekkep yalamış ama kendini geliştirememiş yetiştirememiş cahil kalmıştır. Kimileri de vardır, okul yüzü görmemiştir ama kendisini en iyi şekilde eğitmiş hayata hazırlamış bilge kimseler kategorisine girmiştir.

Günlük yaşamımızda bu özelliklere sahip kimselerle,kimi zaman iş yerinde arkadaşımız, şefimiz, müdürümüz, patronumuz; sokağımızda, mahallemizde, sitemizde, apartmanımızda komşumuz,iş yaptırmak zorunda olduğumuz bir kurumda yardımına ihtiyaç duyduğumuz kurum çalışanı olarak karşılaşırız. Bu kimseler davranışlarıyla öylesine cahilce bir tutum sergiler ki;  işgal ettiği makam yer ve konum birbiriyle tamamen zıttır.
Hatta  tv de izlediğimiz düşünmeden cahilce söylemlerde bulunan bizi şaşırtan, adam nasıl bakan olmuş, ya da milletvekili, vali olmuş dediğimiz...
Bir İşgal ettiği makama, konumuna bir de hareketlerine bakarsınız! bu insan bu makama, bu duruma nasıl getirilmiş?  diye,  kendinize sorarsınız...

İlk bakıldığında kendilerinden kattıkları çok fazla bir nitelikleri olmamasına rağmen, hasbel kader sahip olduğu durumu kendi lehlerine çevirme de üstlerine yoktur. Cahilce tutumlarını kabul edilmez bulursunuz.. Her hareketlerinde düşünme, kontrol etme ,eğitim, bilgi gibi olgulardan uzak özgürce davranış sergilerler. Karşı tarafın bilgisi, eğitimi tecrübesi bu kimselerin gözünde önemsenmeye değer bulunmadığı gibi,aksine onları küçük düşürücü davranışlardan kaçınmazlar. 

 İki psikiyatri uzmanının, 10 yıl  önce ortaya attığı teoriye göre; 

"Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır."

Ve bunun üzerine bir araştırma başlatıldı. Fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli araştırmaların sonucunda  Dunning-Kruger Sendromu'nun metni yazıldı: Buna göre;

“İşinde çok iyi olduğuna” yürekten inanan ‘yetersiz’ kişi, kendini ve yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz! Aksine her şeyin hakkı olduğunu düşünür!

Ancak bu ‘cahillik ve haddini bilmeme’ karışımı mesleki açıdan müthiş bir itici güç oluşturur. 

‘Eksiler’ kariyer açısından ‘artıya’ dönüşür.

Sonuçta, ‘kifayetsiz muhterisler’ her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler…

Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında ‘fazla alçak gönüllü' davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere kendiliklerinden talip olmaz, kıymetlerinin bilinmesini beklerler... Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye çekerler... Muhtemelen üstleri tarafından da ‘ihtiras eksikliği’ ile suçlanırlar..."
Bertrand Russel'in ifade ettiği gibi;
Dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır.”

Şuan gerek ülkemizin ve gerekse içinde bulunduğumuz dünyanın yaşanılmaz hale getirilmesinin belki de en önemli nedeni, cahillerin akıllılardan daha özgür, küstahça hareket etmesidir... 

sevgi ve muhabbetle
Hanife Mert

Akıl ve Zeka..(Yaşar Hocam'la Dini Sohbet)

Bir insanın zeki olması aklını kullanmasına bağlı. Hani Kur’anda da sık sık aklımızı kullanmamız ve akletmemiz istenir. Aklını kullanan insan da Rabbini tanıyan insandır. Neticede, eğer siz akıllıyım diyorsanız ve hala Rabbinizle sorunlarınız varsa, buna belki de akılsızlık denir.Çünkü kendisine hayrı olmayan akıl başkasına ne fayda verir? İnsanın yaradılış amacını çözemeyen akıl, belki de çok akıllılık anlamına gelmez…

YAŞAR GEDİKLİ