16 Nisan 2014 Çarşamba

Cehennem Sevgisiz Yüreklerde Yaşanır

   
Bu yazımı 3 Kasım 2012 de paylaşmışım. Bu gün sevgili Müjde'nin (bücürükveben) Facebookta paylaştığı, her yıl mart sonu itibarı ile yapılan  hükümet destekli fok avı caniliğini anlatan resim ve son günlerde ülkemizde özellikle küçük çocuklara yapılan taciz ve tecavüzlerin sonucunda öldürülmeleri, yine aynı şekilde arkası bitip tükenmek bilmeyen kadın tacizleri ölümlerine dikkat çekmek adına tekrar paylaşmak istedim. Biliyorum  bu paylaşımım belki bir derde derman olmayacak. Ancak insan olarak elimden gelenin bu olduğu bilinci ile en azından tepkimi göstermiş olabileceğimi düşündüm.

  SEVGİ, varlığı ile insana hayat veren özü hoş görü,şefkat, merhamet, güven, dostluk, kardeşlik, saygı gibi, kaynağını Allah’tan alan yüce bir duygu.. Çünkü kainatın yaratılış gayesi ve insanın mayası sevgidir. Allah insanı, dünyayı ve tüm evreni sevgi üzerine yaratmıştır. 


Bu kutsal duyguyu özünde barındıran insanın hayata bakışı, olayları değerlendirmesi, insanlara ve diğer canlılara davranışı sevgi ile olacaktır. Çünkü her insan, diğer insanlarla bir arada yaşamayı ve kendi yalnızlığından kurtulup, başkaları ile birlikte olmayı ister. İnsan, kendini ve diğer insanlarla olan ilişkilerini anlayabilmek için sevme güçlerini geliştirebilmeli ve tüm canlılarla beraber sevgisini paylaşabilmelidir. Dünya ile olan ilişkisini düşünce ve sevgi üzerine kuran bir kişi kendini tüm evrenle bir olmuş gibi hisseder. Sevgiyle yaklaşır her şeye. Evrende yaşayan tek canlının kendisi olmadığını bilir, diğer canlılara yaklaşımı sevgi ile olur..

Sokakta titreyen bir köpeğe merhamet edebilecek kadar, yaralı bir kediye merhem olacak kadar, aç bir kuşa yem, soğuktan titreyen bir yaşlıya ısı, kimsesiz yavrulara kimse, dalındaki çiçeği koparmaya kıyamayacak kadar şefkatli, yaratılanları Yaradan’dan ötürü sevecek kadar merhametli...

Yaşam, bu insanlar için tabiri caizse dünyada cenneti yaşamaktır. Zor durumda olanların yardımına koşmak, sıkıntıda olanların sıkıntısını paylaşarak gidermek, güçsüzlere, fakirlere, çaresizlere, dertlilere çare olabilmek insanı mutlu, huzurlu hissettirir. Özünde huzuru duyabilen insan, kendisi ile barışık, pozitif bir hayat yaşayan insandır..

Böyle insanların sayıca çok olması o toplumda acı, gözyaşı,yakmak, yıkmak yok etmek olan savaşların daha asgari düzeyde yaşanması anlamına gelmektedir. Sevgimizi ve onun özünde barındırdığı güzellikleri yaşamalı, göstermeli ve bu yaşantımız başkalarına da referans olmalı. Bu sayede İnsanlığın hak ettiği barış, kardeşlik ve adil bir düzenin hüküm sürdüğü bir dünyada rahat, huzur ve refah içinde yaşayanların çok olduğu bir düzen kurulabilsin...

Sevgiyi yüreğinde hissetmeyi başaramamış insanlar, sevginin özünü oluşturan unsurlardan uzak kalmış demektir. Böylelikle kendilerinden ve toplumdan uzaklaşarak yalnız kalmak, kendisini zayıf ve çaresiz hissederek özgüven kaybı yaşarlar.. Çünkü özgüvenin en önemli unsurlarından biridir sevgiye layık olabilmek. Kişi, kendisinin sevgiye layık olmadığı inancıyla baş edemez ve güçsüz düşer. Bu duygu ise insanı günden güne zayıflatır. Ruhu  Hata yapma riskini arttırır. Kin, nefret, kıskançlık,maddi tatminsizlik duygularının yoğun yaşanmasına neden olur.


Ruhun gıdasıdır sevgi.Nasıl ki yeterli beslenemeyen, midesini aç bırakan bir insanın vücudunda bir müddet sonra, biyolojik olarak bir takım hastalıkların oluşması kaçınılmaz ise, ruhu sevgi ile beslenememiş aç bırakılmış bir insanda da ruhen bir takım hastalıkların oluşması kaçınılmazdır.


Böyle bir durumda hoşgörü , sevgi ve evrensel dostluğun timsali Mevlana’nın "Cehennem insan yüreğindeki sevginin bittiği yerdir”sözünde ifade ettiği sevgisiz insan modeli çıkar ortaya.

Sık sık şahit olduğumuz çirkin olaylar, örneğin bebeklere, çocuklara, yaşlılar ve  kadınlar gibi savunmasız insanlara, hayvanlara yapılan insanlık dışı davranışların temel sebebi sevgisizliktir. İlginçtir ki, sevgisizlik suçunu işleyenlere; pişman mısın? diye sorulduğunda, pişman olmadıklarını söylerler. Çünkü bu durumda vicdan, merhamet, hoşgörü, sevgi, saygı duyguları devre dışı kalmıştır. Böyle insanların olduğu yerlerde hayat diğer insanlar için çekilmez bir hal alır. Kendilerini güvende hissedemezler. 
Kaldı ki, bu insanların ne zaman, nerde, ne yapacakları önceden tespit edilemez.

Sevgisizlikten kaynaklanan olayların önüne geçebilmek için, artık insanlara sevgiyi öğretmek elzem bir ihtiyaç haline gelmiştir. Tıpkı Erich Fromm’un ifade ettiği gibi, "doktorluğu,mühendisliği,öğretmenliği, marangozluğu öğrendiğimiz bunlara emek ve zaman verdiğimiz gibi sevme sanatını da öğrenebilmemiz gerekiyor. Sevelim ki sevilebilelim. Sevilebilelim ki kendimize,insanlara,yaşama güvenebilelim.“Sevgi yoksa güven, güven yoksa doyum yoktur”. 

Kısaca sevgi her şeydir.
Hanife Mert

6 yorum:

  1. Emeğine sağlık Hanifeciğim, bir yıl önceki yazın ve bir yıl geçmiş ama hala bu vahşet geçmemiş:( inşallah bu sene son olsun:( bir dahaki nisana görmeyiz:(

    Mevlana'nın 'cehennem insanın yüreğinde sevginin bittiği yerdir' sözüne hayran kaldım. Çok doğru bir söz. Yazdığın korkunç kötülükleri yapanlar ve pişman olmayanlar hep bu tür insanlar. İçlerinde sevgi olmayınca geriye kin ve nefret kalıyor.

    Tekrar emeğine sağlık canım, Allah bir mucize gösterse ne kadar sevgisiz insan varsa ya ıslah olsun, ya yok olsun böyle manzaralar yaşanmasın bir daha:(

    canım öpüyoruz seni, sevgilerimle

    YanıtlaSil
  2. Amin canım. İnşaallah bu zulümler son bulur. İnsanlık en kısa zamanda tekrar sevgiyi hayatının merkezine koyar. İnşaallah son bulur bu katliamlar, zulümler.
    Ben de seni ve tombik bücürüğü öpüyorum canım. Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  3. "Yazıda dile getirilenler her aklı başında insanın isteğidir. Lakin günümüzde yaşananlara bakıldığında bu yazdığınız güzel yaklaşımların havada kaldığını görmekteyiz. Örnek mi; çok fazla aramaya gerek yok. Gazete sayfalarına ve Televizyon haberlerine bakmak yeterli." yorumunu yapmışım yazınıza 3 kasım 2012'de. Peki o tarihten bu yana geçen zaman içerisinde değişen ne ? Hiç bir şey. Aksine şartlar daha da ağırlaşmakta. Sevgi, saygı hak getire. Rant ve çıkar ön plandadır artık çoğunlukla ne yazık ki. Hanife Hanım, bu yazınıza yazılacak o kadar şey var ki aslında. Lakin hangi birini yazacaksın ki. Emeğine sağlık. Anlayan anlıyor zaten yazdıklarınızı. Saygılar.

    YanıtlaSil
  4. Aynen Hüseyin Hocam. Maalesef daha fazla arttı. Örnek saymakla bitmez. Öylesine çoğaldı ki zulümler, haksızlıklar, adaletsizlikler, tacizler, tecavüzler işin kötüsü sanki bunlar baş tacı ediliyor. Teşvik ediliyor sanki... Haklısınız hocam anlamak isteyen zaten biliyor. Anlamak istemeyene zaten anlatamıyorsunuz. Teşekkür ediyorum yorum ve katkınız için.. Selam ve saygılar.

    YanıtlaSil
  5. Merhabalar.

    Her şeyin başının sağlık olduğunu bilmekle beraber ardından hemen onu takip eden olmazsa olmazımız diyebileceğimiz sevgiyi anlatan yazınızı okudum. Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.

    Yazınızda paylaştığınız zulüm de sevgisizliğin sonucu sevginin yerini alarak kalpleri taşlaştıran bir olgudur.

    Dünyaya gelen her çocuğu doğuran bir ana vardır. İşte çocuklara sevgiyi aşılayacak, öğretecek, yaşatacak ve hissettirecek ana ve babalara ihtiyaç vardır. Yuvada sevgi, şefkat ve merhamet görmeden büyüyen nesiller de böyle zalim olmaya mahkum edilmektedirler.

    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
  6. Merhaba Recep Bey,
    Değerli yorumunuzla yazıma katkınızdan dolayı çok teşekkür ediyorum Recep Bey. İnsanın en çok ihtiyaç duyduğu ancak en fazla gözardı ettiği şey sevi. Eksikliği insan da hata yapma riskini arttırır.Kesinikle sevgi olgusu bir şekilde aşılanmalı. İnsanlığın huzur ve mutluluğu için.
    Selam ve saygılarımla,
    Esenlikler

    YanıtlaSil

YENİ KİTABIM YOLCULUK ÇIKTI!

Uzun bir aradan sonra merhaba diyerek yeni döneme başlamak istiyorum. Bir süredir bloğumdan ve   değerli blog arkadaşlarımdan uzak kaldım. S...