8 Nisan 2012 Pazar

DOST..


Bir şekilde hayatımıza giren insanlar vardır; Sokakta yürürken omzuyla çarpar kimi geçer gider; kimiyle her gün aynı saatte aynı yerde karşılaşır selamlaşırız; kimiyle internette  tanışır paylaşımlarımızla düşünce ikliminde yer alırırız, kimi arkadaştır keyifler paylaşılır kimi dosttur hüzünlere ortak.. Omzunda ağlanır kiminin, kiminin öğütleri dinlenir, kimine akıl verilir...
Dostları olmalı insanın,
Aynen gemilerin limanlari gibi
Zaman zaman uğradığın
Yükünü boşalttığın
Dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda ...
Bir de her şeyden vazgeçtiğimiz, en ihtiyacımız olduğu anlarda ansızın, hiç hesapsız kitapsız gelip, birden hayatımızın en önemli kısmını paylaştığımız, en mahrem sırları paylaşıp nerdeyse birlikte ağladıklarımız vardır. Derde ortak, sevince arkadaştır onlar.. Öyle ki bazen “işte mucize bu olmalı” diye düşünürüz. Umulmadık bir zaman ve şekilde hayatımıza girer ve hayatımızın merkezinde önemli yerini alır, bizimle ilgilenir; bazen abla , abi, bazen anne / baba, bazen sırdaş bir arkadaş,bazen vefalı bir yaren olur, sabırla sukunetle yaklaşır ve en önemlisi de bazen hayatlarımıza melek olurlar.. Yaşam yollarımızın kesişen bir bölümünde yanımızda yer alıp elimizi bırakmazlar...
Dostları olmalı insanın,
Ermiş, bilge, hayatı ezbere okuyabilen
Düşünmediklerini düşündüren
Seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen
Gerektiginde senin için ateşi yutabilen
Yolunu ısıtan ustan olmalı,
Şekillendirmeyi öğretmeli hayatın çömleğini
Sana verebilmeli soğuk bir kış gününde
Üzerindeki tek gömleğini...
En umutsuz olduğumuz anlarda her şeye bitti gözüyle baktığımız, hayatın yükünün altında ezildiğimizi hissettiğimiz bir anda çıkar ve umud olur umutsuzluğumuza.. 
Umutsuzluk bilmez umut satıyor
Sevgisi sevdası bir başka dostun
Gönül gözü ile dosta bakıyor
Hüzünü hasreti bir başka dostun 
Yüreğinde sevgi pınarı akar
Sevgiye susamış canları yıkar
Dost dediğin dosta hasretle kokar
Gönül sofrasında lokmadır dostun 
Ve bir gün yollar ayrılır; bir şekilde, bir nedenle.. Ama iyi ki gelmişlerdir ve iyi ki var olmuşlardır hayatımızda..
Sonra açık denizlere uğurlamalı seni,
Geri döneceğin günü bekleme umuduyla
Bazen rüzgara o açmalı yelkenini
Yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla
Halatlarını çözmeli
Seni çok ama çok özlemeli... 

4 yorum:

  1. Her satırına katıldığım, duygu ve düşünceleri çok güzel ifade eden bir anlatım. Yüreğinize, kaleminiza sağlık...

    YanıtlaSil
  2. Konu dostluk olunca söylenecek, yazılacak çok şey oluyor..Çok teşekkür ediyorum Hüseyin Bey, sağolun..

    YanıtlaSil
  3. harika bir yazı Hanife'ciğim her kelimesine katılıyorum, Allah herkese böyle bir tanecik dost nasip etsin yeter..:)
    sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  4. Amin canım.. Hep özlem duyar olduk. Özellikle kendimi ifade etmek istiyorum, çok dost aşığı biriyim. Davranışlarımı dostça, dostane olmasına özen göstermeye gayret ederim.. Dost bulmak için önce dost olmanın gerekliliğine inananlardanım.. Dostluğun daim olsun canım. Dostça kal..

    YanıtlaSil

YENİ KİTABIM YOLCULUK ÇIKTI!

Uzun bir aradan sonra merhaba diyerek yeni döneme başlamak istiyorum. Bir süredir bloğumdan ve   değerli blog arkadaşlarımdan uzak kaldım. S...