17 Mart 2012 Cumartesi

Bazen...



Bazen sesin duyulmadığı çığlıklar yükselir yüreğinden!!
Gün olur ki sanki uyandıkların kayıp gider ellerinden..
Herşey yokken var, varken yok edenin adını düşünürsün kendince içinden..
İstesende kurtulamazsın bu ince sızının elinden...
Ne yapsan dolduramazsın yerini "O" lütfedip vermeden..
Ta ki Vedud ismi dillenir, bir gün ansızın çıkagelir..
Çünkü O sevgidir ve ancak O isterse kalpleri dize getirir..
Vedud ismine tecelli olmak duasıyla..


3 yorum:

  1. biliyormusun ben anlamını bilmeden Allahümme ya vedud derdim her gece uyumadan önce..taaki uykuya dalana dek söylerdim..Allah'a dardayken daha yakın olmanın sebebini düşünürdüm..sonra anladımki gülüşlerimizin içinde,mutluykende bizimleydi,şimdi gibi,yarın gibi..hanifecim neler yazdırdın bana..senin bu fon müziklerin yokmu..bak bana neler dedirtiyor :) dedirtene bakıyorum hamdolsun..yüreğine sağlık..

    YanıtlaSil
  2. :)) Harikasın gülçünciğim.. yazdırana değil yazana bakarım benim..Ne mutlu ki seninle görmeden bu yazdıkalrınla sevebiliyorum.. Canım benim senin de dediğin gibi, "O" bizim hem gülüşümüzde, hem mutluluğumuzda da vardı. Ama biz farkında değildik, ne zaman ki, sıkıntıdayız hemen hatırlıyoruz. Oysa O bizi hiç bırakmıyor her anımızda bizimle.. Şah damarımızdan daha yakın.. Canım senin de bu güzel duygu ve düşüncelerin her geçen gün artsın .. sevgilerimile canım..

    YanıtlaSil
  3. herkes vedud olamuyor malesef Hanife...

    YanıtlaSil

Halimiz Ortada

  Dün, uzun süredir görüşemediğim bir arkadaşım aradı beni. Görüşmememizin özel bir nedeni yok. Hayat gailesi işte... Kendimizi öylesine kap...